هرچند نبینی تو ولی ملت ایران ..شیریست که بر پرچم خورشید نشان است

۱۳۹۲ خرداد ۲۶, یکشنبه

تجربه انقلاب ۵۷ و روشنفکرانی که پشت سر ملت می ایستند!


از گوشه و کنار می شنویم که آن دسته از روشنفکران، نویسندگان و سیاسیونی که به انتخابات رژیم پشت کرده بودند و به "تحریمی" ها معروفند، مورد عتاب و طعنه قرار می گیرند و به دور بودن از خیل گسترده مردم و خواست اکثریت محکوم شده اند. گروهی دیگراز فعالین سیاسی و اجتماعی البته در چند هفته پیشین، در روزه سکوت بودند و بجز دعای خیری برای ملک و ملت، نه دعوت به رای دادن می کردند و نه بایکوت آن. البته همانها امروز حق به جانب و با توپ پر، از "جشن پیروزی" می گویند و "تحریمی" ها را سرزنش می کنند!

پرسش اینجا است که آیا باید "روشنفکران" را تنها دنباله رو خواست مردم و در حکم تاییدیه ای برای اکثریت دانست؟ که دیدیم در بهمن ۵۷، روشنفکران و عالمان اجتماع به جای اینکه چراغ دار راه باشند و مردمی را هشدار بدهند که بر لبه چاه انقلاب ایستاده اند، خود پیشتر از دیگران به جشن زودگذر ملت رفتند و  پیشقدم آن خودکشی گروهی شدند! شاید آن زمان هم نمی خواستند که عیش و خوشی چند صباح ملت را تلخ کنند و به کناری ایستادند که دیدیم که چه زودگذر بود و چه بر سرمان آمد! انقلاب ۵۷، سرنوشت محتوم ایرانزمین نبود اگر ملیون و روشنفکران آن دوره، همرنگ جماعتی مسخ شده نبودند و "مرغ طوفان" را در می یافتند.

قصدم تشابه انقلاب ۵۷ وشرایط امروز ایران نیست گرچه شباهت هایی هم وجود دارد. امروز هم گروهی از روشنفکران ما، شور و هیجان جوانان ایران را در کف خیابان و البته فضای مجازی می بینند و این سبب می شود که دم نزنند از ایراد های کار. نمی خواهند شیرینی خنده و خوشی ملتی را پس از مدتی دراز تلخ کنند و چشم می بندند بر رای هایی که پایه های رژیم را برای مدتی طولانی تر محکم کرد و خاطره تقلب انتخاباتی چهار سال پیش و قربانیانش را که کمرنگ و کمرنگ تر کرد. نمی گویند که رای های بنفش، نه ادامه رنگ سبز و نه پیروزی آن بود که کارگزاری معتمدتر از رژیم، در انتخاباتی فرمایشی پیروز کار شد؛ البته ترجیح می دهند که ساکت بمانند و ملتی را که سرخوش از خوانده شدن رایشان (!) هستند را خوشحال و امیدوار ببینند.

امیدوارم که تحلیل هایم به حقیقت نیانجامد و خوشی همیهنانم ابدی باشد گرچه این دلیل نمی شود که خاموش بمانم و از مشکلات و سختی های این کوره راه پیش رو دم نزنم!

۳ نظر:

  1. چه بسا روحانی همون بختیار باشه

    پاسخحذف
  2. این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.

    پاسخحذف
  3. خیلی برام جالبه که و قتی که دارید صحبت از تحریم انتخابات میکنید هیچ جایگرینی برای صندوق رای معرفی نمیکنید !!!
    مردم اگه رای ندن چیکار کنن؟منتظر دخالت نیروهای خارجی باشن یا اون هخا که قرار بود با بوئینگ بیاد ایران؟یا اینکه با حرکتهای چریکی این نظام رو مثل پهلوی ساقط کنن؟حرف حسابتون چیه وقتی اینجور به دموکراسی نوپای ایرانی که یادگار مشروطیته می تازید؟نوپا از این نظر میگم که در برابر سیر دموکراسی در غرب طفلی بیش نیست و نیاز به تربیت داره نه تو سری خوردن

    پاسخحذف

تمام نظرات را می‌‌خوانم و اگر سخن تازه‌ای باشد، پاسخ می‌‌دهم. تنها خط قرمز "خورشید نشان"، ناسزا گویی و آوردن واژگان توهین آمیز است که با پوزش بسیار، حذف می‌‌شوند; و بجز آن، پذیرای هر اندیشهٔ مخالفی هستم. از خوانندگان گرامی‌ خواهش می‌‌کنم که از باز کردن "لینک" هایی که در بخش گفتمان‌ و بوسیلهٔ کاربران ناشناس گذشته شده است خود داری کنند که برخی‌ از آنها مشکوک به آلودگی "تروجان" و "بد افزار" هستند!